
ترس کودکان از آمپول، خون، دکتر و بیمارستان
تزریق آمپول برای هیچکس لذت بخش نیست. دیدن خون و دکتری که روپوش سفید بر تن دارد و حتی محیط بیمارستان میتواند برای بسیاری از مردم ترسناک باشد؛ اما با این وجود، میتوانید به فرزندتان کمک کنید تا در مورد درمان پزشکی، احساس بهتری داشته باشد و آن را با شکیبایی بپذیرد. این روش، سبب خواهد شد تا درمان راحتتر انجام شود و به علاوه، ترس از دوا و دکتر تا دوران بلوغ و بزرگسالی باقی نماند.
پیشنهادهای زیر به شما و پزشک، کمک میکنند تا به حل و رفع مشکل بپردازید و مانع از پیشرفت آن شوید:
پندارهای نادرست را تغییر دهید
ما همیشه از دلایل بی اساس کودکان برای ترسیدن از مراجعه به پزشک، متعجب هستیم؛ اما میتوانیم با توضیحات مختصری نگرانیهای آنها را کاهش دهیم.
حقیقت را بگویید. بیتردید، کودکان نمیدانند که خونشان لخته خواهد شد و خونریزی مختصر پس از تزریق یک آمپول به مرگشان نمی انجامد. به فرزندتان بگویید که حدود چهار لیتر خون در بدن آنها در حال گردش است و همین خون، داروهای تزریق شده را به سراسر بدن میرساند. وقتی برای آزمایش، خون میگیرند، توضیح دهید چرا این کار را میکنند و چه قدر خون گرفته میشود.
تزریق آمپول را برای کودک تشریح کنید. بعضی از کودکان میپندارند آمپول مانند چاقو بدنشان را پاره خواهد کرد؛ اما اگر طول سوزن را به آنها نشان دهیم و به جای بدن کودک، از یک پرتقال برای نمایش نحوة تزریق استفاده کنیم، متوجه خواهند شد که سوزن فقط تا زیر پوست آنها نفوذ میکند نه بیشتر.
مدت زمان تزریق آمپول را به کودک بگویید. بسیاری از کودکان، زمان تزریق را خیلی طولانی میپندارند. شمارش ساده در طول تزریق میتواند این احساس را عوض کند: «ببین فقط هشت شماره طول کشید».
مهارتهای غلبه بر ترس را به کودک بیاموزید
وقتی کودک بتواند واکنشهایش را کنترل کند، شرایط را نیز آسانتر تحمل خواهد کرد.
خونسردی را به او بیاموزید. مهارتهای کسب آرامش ( www.koodaklearn.ir/kxr) در این میان، نقش کلیدی دارند. توضیح دهید که اگر ماهیچه هایش را شل کند، در هنگام تزریق درد کمتری خواهد داشت. برای آشنایی با این مهارتها به بخش 10■2 مراجعه کنید. از کودک بخواهید قبل از تزریق آمپول، خود را با یک نفس عمیق آماده کند و آهسته آهسته نفسش را بیرون دهد.
از کودک بخواهید به آمپول فکر نکند. اگرچه، بسیاری از پزشکها و پرستارها در پرت کردن حواس کودکان ماهرند؛ اما کمک شما در این زمینه اثر بیشتری دارد. به او توضیح دهید، درست همان طوری است که در حال تماشای کارتون مورد علاقهاش، صدای زنگ تلفن را نمیشنود.
هیچگاه، نکوشید کودک را گول بزنید؛ زیرا موجب سلب اعتمادش از شما خواهد شد. کودک باید در این میان، نقش فعالی داشته باشد. به راههای زیر توجه کنید:
مطالعة کتاب، شمارش کتابهایی که روی میز دکتر است، خواندن شعر و شنیدن موسیقی.
کودک را در برابر ترس از آمپول، مقاوم کنید
اگر هنوز فرزندتان از تزریق آمپول میترسد، برنامة زیر را شروع کنید؛ اما قبل از به کارگیری از آن، روش بیان میزان ترس را که در صفحات نخست این فصل تشریح شده است، به کودک بیاموزید.
- از عکس کمک بگیرید. این عکسها را میتوانید از کتابهای پزشکی، انتخاب کنید؛ اما مؤثرترین راه آن است که از خودتان عکس بگیرید. در عکس اول، بر روی صندلی نشسته اید و آستین خود را بالا زده اید؛ در عکس دوم، پرستار به شما نزدیک شده است؛ در عکس سوم، پرستار در حال پر کردن آمپول است، در عکس چهارم، آمپول را به بازوی شما نزدیک میکند و در عکس آخر، سوزن در ماهیچة بازوی شماست.
- از کودکتان بخواهید به این عکسها نگاه کند. عکسها را به ترتیب به او نشان دهید و در هر مرحله، میزان ترسش را جویا شوید. اگر میزان اضطراب او زیاد نبود، بگذارید عکس بعدی را نگاه کند. این تمرینها را آنقدر انجام دهید که مشکلی در نگاه کردن به چنین عکسهایی نداشته باشد.
- وسایل پزشکی را به او نشان دهید. یک آمپول تهیه کنید و روش کار آن را از دور به او نشان دهید. کمکم به کودک نزدیک شوید تا آن را بهتر ببیند.
«مایکل» از آمپول وحشت داشت. او همیشه در مطب پزشک، حتی وقتی قرار نبود به او آمپول تزریق کنند از ترس جیغ میکشید. ما بستهای سرنگ تهیه کردیم و در کنار او نشستیم. کمکم در حالی که ترس او را کنترل میکردیم، سرنگ را از داخل جلد نایلونیاش خارج کردیم و آن را بر روی میز گذاشتیم. از او خواستیم آن را بردارد و نگاه کند. هنوز یک ساعت نگذشته بود که میخواست ادای دکترها را درآورد و به ما آمپول بزند!
- کودک را از نزدیک با تزریقات آشنا کنید. فرزندتان را به یک مرکز بهداشتی انتقال خون ببرید و از کارکنان آنجا خواهش کنید در این راه به شما کمک کنند. مشاهدة کودکانی که از آمپول نمیترسند و حتی دردشان هم نمیگیرد، از مؤثرترین راهها برای غلبه بر این نوع ترس است.
اگر فرزندتان احساس سرگیجه و غش دارد، اجازه دهید بهطور نشسته یا خوابیده تزریق را تماشا کند. در این مواقع از روشهای کسب آرامش استفاده نکنید؛ زیرا این تمرینها با کاهش فشار خون وضعیت را بدتر میکنند.
- کودک را در تجربه های واقعی دخالت دهید. اگر کودکتان به مرحلهای رسیده است که میتواند صحنة تزریق آمپول و یا خونگیری را تحمل کند، برای طراحی یک برنامة مؤثر با پزشک مشورت کنید. فهرستی را از آنچه باید تحمل کند، نظیر تزریق آمپول، سوزنزدن به نوک انگشت برای تعیین گروه خون و معاینة بالینی، تهیه کنید. در یک روز خلوت نزد پزشک بروید. فرزندتان را به پزشک و پرستار معرفی کنید. به کودک بگویید که در صورت همکاری با شما پاداش خوبی در انتظارش خواهد بود. اجازه دهید تا در طول چند دقیقه با این محیط جدید آشنا شود، سپس کار را شروع کنید. به یاد داشته باشید که هدف شما، پیشرفت تدریجی است. بنابراین انتظار زیادی نداشته باشید.
احساس خوشایندی را در مورد پزشک و بیمارستان به کودک القاء کنید
ترس از دکتر و بیمارستان معمولاً از تجربه های واقعی منشاء گرفته است. اگر لازم است، کودک را نزد پزشک دیگری ببرید و یا بیمارستانی را انتخاب کنید که برایش آشناتر باشد.
کودک را به طور منظم نزد پزشک ببرید. در نتیجه، کودک درمییابد که دکتر مراقب سلامتی بچه هاست، حتی وقتی که سالم هستند. هدیه ای تهیه کنید و مخفیانه به پزشک بدهید تا به عنوان پاداش، آن را به کودک بدهد. تشویق از جانب پزشک، مؤثرتر است.
گاهی اوقات، کودک را به بیمارستان نزدیک منزلتان ببرید تا قبل از آنکه روزی به علت بیماری در آنجا بستری شود با محیط بیمارستان، آشنا شود. اگر قوانین بیمارستان اجازه میدهد او را با خود به داخل بخشهای بیمارستان ببرید و از دوست بیمار خود عیادت کنید.
علت بستری شدن را برای کودک، توضیح دهید. به او بگویید تا چه مدت باید در بیمارستان تحت نظر باشد. به او قول ندهید که کسی او را اذیت نخواهد کرد. بهتر است قبل از بستری شدن حداقل یک بار او را برای بازدید از این بیمارستان برده باشید. فرصتی پیش آورید تا با پزشکش صحبت کند و سؤالاتش را بپرسد.
وقتی ضرورت بستری شدن را به اطلاع کودک رسانید، بگذارید لوازم شخصی خود را جمع آوری کند و اگر میخواهد، چند اسباب بازی یا حتی پتویش را همراه خود به بیمارستان ببرد.
- آخرین ویرایش .
- برگرفته از: چگونه با کودکم رفتار کنم
- صاحب اثر: دکتر گاربر
- موقعیت مطلب: فصل سیزدهم
- صفحات: صفحه 459
- لینک منبع: https://koodaklearn.ir/publication/21