ترس کودکان از مهمانی­ها و تجمع ­ها

بیشتر کودکان و بزرگسالان از مهمانی لذت می­برند؛ اما گاهی فعالیت­های جمعی موجب نگرانی می­شود. وقتی کودک شما به خاطر دعوت شدن به یک مهمانی نگران می­شود، چه باید کرد؟ اگر حاضر نبود بدون شما در مهمانی بماند، واکنش شما چه باید باشد؟ این گونه ترس­ها یک شبه حل نمی­شود و یک برنامة از پیش تعیین شده برای کاهش تدریجی آن­ها ضروری است.

علت ترس را تشخیص دهید

با کودک، صحبت کنید. در یک موقعیت مناسب در کنار او بنشینید و علت ترسش را از مهمانی، جویا شوید. شاید از سروصدا و شلوغی می­ترسد و یا نگران است مبادا رفتارش مؤدبانه نباشد. در برخی کودکان، علت ترس از رفتن به مهمانی، دور بودن از والدینشان است. (در هر یک از موارد به بخش مربوط به آن در کتاب مراجعه کنید).

در منزل خود، مهمانی ترتیب دهید

کودک را به تدریج، با مجموعه­ هایی از مهمانی­های کوچک در منزلتان، آشنا کنید.

بهتر است، در ابتدا تعداد مهمانی­ها کم باشد. حتی برای شروع، یک مهمان هم کافی است؛ اما نکتة مهم این است که کودک را در کار شریک کنید. برای مثال، می­توانید از او بخواهید در خرید مایحتاج لازم و یا پذیرایی به شما کمک کند.

کودک را نسبت به ترس، مقاوم کنید

وقتی کودک در مهمانی­هایی که در منزل خودش برگزار می­شوند احساس راحتی پیدا کرد، وقت آن رسیده است تا مهمانی­های دیگران را امتحان کند.

برای اولین مهمانی همین کافی است که کودک پس از دادن هدیه­ های که برای دوستش تهیه کرده است، خداحافظی کند و به منزل برگردد. بار دیگر، پس از دادن هدیة تولد چند دقیقه هم بنشیند. هیچ­گاه، کودک را تحت فشار نگذارید. برای آنکه کودک را به تدریج، به مهمانی عادت دهید، می­توانید از مراحل زیر استفاده کنید. با توجه به ویژگی­های اخلاقی کودک و موقعیت­های گوناگون، مرحله­ای را انتخاب کنید، سپس به ترتیب پیش بروید (شروع از مرحلة اول برای همه ضروری نیست).

1. او را خیلی زود یا خیلی دیر به مهمانی ببرید. (بعضی از کودکان ترجیح می­دهند هنگامی به مهمانی بروند که هنوز مهمان زیادی نیامده باشد. برعکس، بعضی دیگر دوست ندارند در شمار اولین مهمان­ها باشند).
2. پس از دادن هدیه خداحافظی کنید و برگردید. (به تدریج، این زمان را طولانی­تر کنید).
3. در تمام طول مدت مهمانی در کنار کودک بنشینید.
4. در اتاق باشید؛ اما در کنار کودک ننشینید.
5. در مهمانی باشید، اما در اتاقی دیگر بنشینید.
6. مهمانی را برای پنج دقیقه، ده دقیقه یا بیشتر ترک کنید، اما دوباره به مهمانی بازگردید.

کوچک­ترین پیشرفت در رفتار کودک را بدون پاسخ نگذارید. بکوشید همیشه با تحسین و تهیة هدایای مورد علاقه­ اش او را تشویق کنید. برای مثال به او بگویید: «اگه تا بریدن کیک صبر کنی، هدیة خوبی در خانه خواهی داشت.»

به تمرین ادامه دهید

تمرین، ضروری­ترین شرط پیشرفت است. یک کودک ترسو به جلسات تمرینی زیادی احتیاج دارد؛ زیرا اگر بین مهمانی­های واقعی که کودک در آن­ها حضور می­یابد، فاصله زمانی زیادی وجود داشته باشد، فرصت مناسبی برای تمرین بر روی مهارت­های اجتماعی که آموخته است؛ نخواهد داشت و به وضعیت پیشین خود بازخواهد گشت. ماهی یک مهمانی به نظر مناسب می­رسد. این مهمانی می­تواند خیلی ساده برگزار شود. برای مثال، دعوت دوست جدید کودک یا یک همسایة جدید برای ناهار.