محرومیت زمان مند چیست؟

نوشته شده توسط کودک لرن در 13 مرداد 1398. مجموعه : کودک 3 تا 6 سال

«محرومیت زمان مند» به عنوان یک روش تربیتی عبارت اند از: یک وفقه مختصر در فعالیتهای کودک شما.

محرومیت زمان مند، یعنی گذاشتن کودک در یک مکان کسل کننده و ملال آور بلافاصله پس از اینکه رفتار بدی از خود نشان می دهد. کودک تا زمانی که زنگ ساعت یا زمان سنج پایان زمان محرومیت او را نشان می دهد، باید در آنجا بماند. مدت زمان قرار گرفتن کودک در محرومیت زمان مند، یک دقیقه به ازای هر سال سن اوست.

محرومیت زمان مند به معنای محروم کردن کودک از پاداش ها، تقویت ها، توجه و فعالیت های جالب برای او است. شما سریعا کودکتان را از تقویت یا موقعیت لذت بخشی که سوء رفتار در آن موقعیت بروز کرده است دور ساخته و او را در یک مکان ساکت و کسل کننده که اصلاً برای او تقویت کننده یا لذت بخش نیست، قرار می دهید. با قرار گرفتن کودک در محرومیت زمان مند، مانع از آن می شوید که او توجه و یا سایر پاداش ها را به دنبال رفتار نامطلوبش دریافت نماید.

مزایای استفاده از روش محرومیت زمان مند

*محرومیت زمان مند، بسیاری از انواع رفتار های بد را سریعا تضعیف می کند.

*محرومیت زمان مند، به متوقف شدن دائمی برخی از سوء رفتار ها کمک می کند سپس رفتار های بهبود یافته، جایگزین آنها می شوند.

*یادگیری استفاده از این روش برای والدین آسان است.

*والدین گزارش می کنند که آنها احساس خشم و ناراحتی کمتری را تجربه می کنند، زیرا طرح موثری در اختیار دارند.

*والدین یک الگوی منطقی و غیر پرخاشگر برای کودکانشان هستند.

*رابطه والد – فرزندی به دنبال استفاده از روش محرومیت زمان مند با سرعت به حالت عادی باز می گردد.

روش تربیتی محرومیت زمان مند، دو هدف را دنبال می کند. هدف فوری عبارتند از: توقف سریع رفتار مشکل ساز و هدف بلند مدت هم کمک به کودک برای دستیابی به خود – انضباطی است.

محرومیت زمان مند از دیدگاه کودک شما

روش محرومیت زمان مند در اصلاح رفتار های بد موثر است، زیرا کودکان از آن متنفر هستند. بسیاری از کودکان، ترجیح می دهند که کتک بخورند و یا به شدت سرزنش شوند تا اینکه هر چند برای مدتی کوتاه با محرومیت زمان مند مواجه شوند.

کودکان، محرومیت زمان مند را دوست ندارند، زیرا سبب می شود که آنها فقدان های فوری را هر چند به صورت مختصر و خفیف، تجربه نمایند. کودکان هنگامی که در محرومیت زمان مند قرار می گیرند، توجه خانواده را از دست می دهند. آنها قدرت، کنترل و توانایی خشمگین ساختن و ناراحت کردن والدین خود را هم از دست می دهند. آنها آزادی برای بازی کردن با اسباب بازی ها و بازی ها و شرکت در فعالیت های جذاب را هم از دست رفته می بینند. از آنجایی که روش محرومیت زمان مند، فوری و قاطع است، کودکان از امکان کمتری برای اجتناب کردن از آن برخوردارند. معمولاً کودک شما در زمان فرستاده شدن به محرومیت زمان مند و در طول زمان محرومیت نسبت به شما برافروخته است. به طور معمول، این آزردگی، پس از اتمام زمان محرومیت، به سرعت از بین می رود.

هم کودکان و هم بزرگسالان در مقابل تغییر رفتارشان از خود مقاومت نشان می دهند. کودکان دوست ندارند که رفتار مشکل آفرین خود را متوقف سازند. با این وجود، در صورتی که آنها این رفتار های دشوار را ادامه دهند، آنها به طور مکرر با محرومیت زمان مند مواجه می شوند. در نتیجه، آنها کنار گذاشتن این رفتار های دشوار را آسان تر می یابند! سپس کودکان راههای مختلف را برای برآوردن نیازهایشان مورد بررسی قرار می دهند. هنگامی که این رفتار های جدید پاداش داده می شوند، آنها تقویت شده و احتمال وقوع آنها در آینده افزایش می یابد. محرومیت زمان مند، رفتار های دشوار مزمن کودک شما را تضعیف کرده و ظهور رفتار های پذیرفتنی جدید را تشویق می کند.

وقتی سن کودک شما بین 2 تا 12 سالگی است

شما می توانید روش محرومیت زمان مند را با موفقیت در مورد کودکان سنین بین 2 تا 12 سالگی به کار ببرید. با این وجود، هنگامی که شما استفاده از روش محرومیت زمان مند را در مورد کودک خود آغاز می کنید، او نباید بیش از یازده سال داشته باشد. در مورد کودکان مسن تر از سایر روش های مدیریت کودک که در این کتاب مورد بحث قرار گرفته اند، استفاده کنید.

خودتان رفتار بد را مشاهده کنید

ایده آل این است که شما خودتان شاهد رفتار بد کودک باشید و بلافاصله از محرومیت زمان مند در مورد او استفاده کنید. به منظور اثر بخشی بیشتر، کودک خود را در عرض 10 ثانیه پس از وقوع رفتار بد، به مکان مورد نظر برای سپری کردن زمان محرومیت بفرستید. فوریت در استفاده از این روش برای کودکان 2 تا 4 ساله از اهمیت زیادی برخوردار است.

چنانچه شما فرصتی را برای استفاده از محرومیت زمان مند به دلیل رفتار بد از دست داده باشید، آن رفتار خود به خود تکرار می شود. در این صورت صبور باشید سوء رفتار دیگری به زودی روی خواهد داد.

سوء رفتاری که مستحق محرومیت زمان مند است

کتک زدن

قشقرق و کج خلقی

اذیت کردن خصمانه سایر کودکان، آزار دیگران

بد دهنی یا یکی به دو کردن با والدین و سایر بزرگسالان

جبغ کشیدن توام با عصبانیت و صدای گوشخراش

غصب کردن اسباب بازی های کودکان دیگر

پرت کردن اسباب بازی ها

خراب کردن اسباب بازی ها

لگد زدن به دیگران

گاز گرفتن یا تهدید به گاز گرفتن

کشیدن مو

گرفتن یقه دیگران

تف انداختن یا تهدید به تف انداختن به دیگران

پرت کردن آشغال، سنگ یا چوب به سمت دیگران

بد رفتاری یا صدمه زدن به حیوانات خانگی یا سایر حیوانات

گریه کردن به شیوه ای زننده و با صدای بلند «به قصد» تنبیه والدین

سیلی زدن

نیشگون گرفتن

پنجه کشیدن

دو به هم زنی کردن

انجام کارهای خطرناک مانند وارد شدن به خیابان

جیغ کشیدن با صدای بلند

زدن دیگران با یک شیء

تهدید لفظی و یا ژست زدن یا صدمه رساندن به دیگران

فحش دادن

هل دادن دیگران

پرتاب کردن غذا بر سر میز شام

صدمه رساندن عمدی به مبلمان یا خانه

مسخره کردن یا تلاش برای تحقیر دیگران

شکوه کردن با صدای بلند یا رفتار متوقعانه پس از اینکه به او اخطار داده شده است.

لقب دادن به دیگران یا «ادا در آوردن» در مقابل دیگران

قطع کردن مکرر صحبت های بزرگسالان پس از اینکه به او اخطار داده شده است

نا فرمانی از «دستور» مبنی بر قطع فوری یک سوء رفتار

از محرومیت زمان مند در مورد این رفتار دشوار استفاده نکنید

لب ورچیدن، عنق بودن

تحریک پذیری، خلق بد، بد اخلاقی

ناتوانی در انجام کارهایا فراموش کردن انجام آنها

قصور در جمع آوری لباس ها و اسباب بازی ها

عدم انجام تکالیف یا تمرین پیانو

رفتار بیش فعالانه (اما در مورد رفتار های پرخاشگرانه و مخرب، از روش محرومیت زمان مند استفاده نمایید.)

هراسان بودن

وابسته، ترسو یا منفعل بودن

گوشه گیری، میل به تنها بودن

رفتار هایی که والدین شاهد آن نبوده اند

پیشنهاد می شود جهت استفاده درست و دقیق از این روش حتماً چند مطلب مربوط به ((محرومیت زمانمند)) را مطالعه فرمایید، چرا که مطالب با یکدیگر مرتبط بوده و شیوه های ذکر شده در مطالب بعدی مکمل و ادامه این مطلب می باشد. این مطلب صرفاً جهت آشنایی شما با این شیوه تربیتی انتشار یافته است. برای اطلاع از مطالب تکمیلی این روش لینک های زیر را مطالعه فرمایید.