مشکلات خواب کودکان

ساعات چرت زدن تغییر می کند

در حدود یک سالگی ساعات چرت زدن بچه ها اغلب تغییر می کند. بعضی ها که در ساعت 9 صبح چرت می زدند، ممکن است دیگر در این ساعت چرت نزنند و یا این کار را به وقت دیگری موکول کنند. اگر این وعده را خیلی عقب بیندازند، برای آخرین وعده خواب کوتاهشان که در وقت میانی بعد از ظهر است، آمادگی نخواهند داشت و در نتیجه ساعت خواب شبانه شان به آخر شب می افتد. شاید هم اصلاً کودکی دوست نداشته باشد که در بعد از ظهرها بخوابد. بعضی وقت ها هم وضعیت خواب بچه ها از روزی به روز دیگر تغییر می کند و حتی ممکن است بعد از دو هفته که ساعت 9 صبح، خواب کوتاهی نداشته، دوباره این عادت برگردد. بنابراین خیلی زود به نتیجه نرسید که کودک، دیگر قصد ندارد روزها بخوابد و با این نوع ناراحتی های ناشی از بی نظمی وعده های خواب او، تا جایی که می توانید کنار بیایید و مطمئن باشید که موقتی است. در مورد کودکانی که اواسط صبح نمی خوابند، بهتر است در حدود ساعت 9، آنها را داخل تختشان بگذارید تا چند دقیقه ای آرام دراز بکشند و یا همان جا بنشینند. البته بعضی از بچه ها هنگامی که خواب آلوده نیستند، اگر آنها را در داخل تخت قرار دهید، عصبانی می شوند، بنابراین نمی توان کاری کرد.

اگر کودکی قبل از ظهر خوابش گرفت، نشانه خوبی برای مادر است که ناهار او را ساعت 11:30 و یا حتی 11 بدهد. پس از ناهار ممکن است خواب کودک طولانی شود، ولی کم کردن وعده های خواب کوتاه و رساندن آن به یک وعده در صبح یا بعد از ظهر، ممکن است کودک را قبل از شام بسیار خسته و عصبی کند.

از مطالب این بخش این طور نتیجه گیری نکنید که همه بچه ها در سن خاصی و به شیوه های یکسانی خواب کوتاه صبحشان را ترک می کنند. بعضی ها در نه ماهگی این کار را می کنند و بعضی ها تا حدود دو سالگی این برنامه را ترک نمی کنند. در زندگی کودک گاهی مرحله ای پیش می آید که دو وعده چرت، زیاد و یک وعده کم است. کاری که می شود برای این بچه ها در این دوره کرد این است که شامشان را زود تر بدهیم و کمی زود تر از اوقات دیگر، آنها را در رختخواب قرار دهیم.

برنامه خواب

هر چند باید در مورد خواب کودکان، اندکی انعطاف به خرج بدهید، ولی مقید بودن به برنامه خواب منظم، بسیار مفید است. هنگامی که کاری در وقت معینی در روز خواب اتفاق نیفتد، کودک احساس می کند که بر زمان خواب خود کنترل دارد و همین به او حس آرامش بخشی می دهد. مراسم خواب ممکن است شامل داستان گویی، ترانه خوانی، دعا، در آغوش گرفتن و بوسیدن باشد. نکته مهم این است که برنامه منظمی رأس زمان خاصی، با شیوه یکسانی اجرا شود. تلویزیون، ویدئو یا بازی های خشن ممکن است کودک را به هیجان بیاورد و بیدار نگه دارد، بنابراین بهتر است این نوع برنامه ها را در هنگام خواب کنار بگذارید.