
ترس کودکان از تاریکی
تقریباً همة کودکان، حداقل برای مدتی از تاریکی میترسند. این ترس اغلب در دو تا سه سالگی ظاهر میشود. ترس از تاریکی در میان کودکان، متفاوت و در حال تغییر است؛ یک شب از هیولا و شب دیگر از دزد میترسند. معمولاً اطمینان دادن به کودک (هر چند جزیی) مانع از تشدید و مزمن شدن ترس میشود؛ اما گاهی ترس در کودک باقی میماند. در این صورت، پیشنهادهای زیر شما را در غلبه بر آن مشکل، یاری خواهند کرد.
در مورد ترس بحث کنید
هیچگاه بر روی احساساتی مثل ترس، سرپوش نگذارید، بلکه به آنها اعتراف کنید؛ زیرا به نظر کودک آنها واقعی هستند. به او اطمینان دهید که چیزی برای ترسیدن وجود ندارد؛ اما احساسات او را به عنوان احمقانه یا بچگانه بودن، مسخره نکنید. از کودک بپرسید که در تاریکی از چه چیزی میترسد. در یک اتاق تاریک، کنار او بنشینید و بخواهید علت ترس خود را شرح دهد.
کودک را در برابر ترس مقاوم کنید
مجموعهای از بازیها میتوانند کودک را به تاریکی عادت دهند. به برخی از این بازیها توجه کنید:
دنبال بازی. خودتان نقش راهنما را بر عهده بگیرید و از کودک بخواهید شما را دنبال کند. بهتر است با دستتان او را راهنمایی کنید. در ابتدا، بازی را در روشنایی انجام دهید و فقط گاهی وارد تاریکی شوید؛ اما به تدریج، مدت زمان بیشتری را در تاریکی بگذرانید. اگر کودک خواست، جای خود را با او عوض کنید.
بشمار بازی. همراه با فرزندتان در یک محل تاریک بایستید و تا عدد سه بشمارید. کم کم، این زمان را طولانیتر کنید تا به شصت ثانیه برسد. او را از صمیم قلب تحسین کنید. به تدریج، صدایتان را پایین بیاورید. برای یک کودک بزرگتر میتوانید این زمان را تا چند دقیقه نیز افزایش دهید.
در تاریکی، گرگم به هوا بازی کنید. هر کدام به نوبت گرگ شوید و در حین بازی، حسابی سر و صدا کنید.
اتاقی مخصوص بازی بسازید. برای نمونه، بر روی میز پتویی بیندازید و به کودک اجازه دهید تا به زیر آن برود و برایش در و پنجره درست کند. این مکان، فضای مناسبی برای بازی کردن در تاریکی است.
در ترس کودک شریک شوید. همراه با کودکتان در اتاقی تاریک بنشینید و سایه ها را تماشا کنید و به صداهایی که او را میترساند، گوش دهید. در صورت لزوم، چراغ اتاق را روشن کنید و منشاء سایه ها یا صداها را برای او توضیح دهید. بگذارید کودک بکوشد با در آوردن صداهای عجیب و غریب شما را بترساند. شما هم مانند یک آدم ترسو رفتار کنید تا احساس کند در این بازی موفق شده است.
با او قایم باشک بازی کنید و یا شیای خاص را در یک مکان تاریک، مخفی کنید و از او بخواهید آن را پیدا کند تا در این صورت یک علامت مثبت به دست آورد. میتوانید برای هر سه علامت مثبت هدیه ای کوچک به او بدهید.
به کودک اطمینان دهید که در تاریکی خطری او را تهدید نمیکند
شب هنگام، قبل از خواب درها و پنجرهها را با همکاری کودک، قفل کنید. توضیح دهید که دزد به ندرت به خانه ای که کسی در آن است، وارد میشود و همینطور بگویید که اگر دزدی وارد خانه شود شما زودتر بیدار خواهید شد. در صورت امکان، یک زنگ در اتاق کودک تعبیه کنید تا اطمینان یابد هر موقع که بخواهد میتواند شما را خبر کند. وسایل حفاظتی اضافی نظیر چفتهای پشت در و پنجره یا حتی سیستم دزدگیر میتوانند در کاهش ترس کودک، نقش بسزایی داشته باشند.
از یک کلید دیمر ( کلید دیمر (dimmer switch)، نوعی کلید است که نور چراغ را کم و زیاد میکند) استفاده کنید. روش استفاده از این کلید را به کودک بیاموزید. هر شب با دیمر، شدت نور لامپ را کمتر کنید تا زمانی که به راحتی بتواند در تاریکی مطلق بخوابد.
همراه با کودکتان در حالیکه یک چراغ قوه در دست دارید به اتاق تاریکی وارد شوید و نقش جاسوسها را بازی کنید.
به فرزندتان بیاموزید تا در تاریکی با خودش صحبت کند. وقتی او جمله هایی نظیر «من نمیترسم. هیچ چیز نمیتونه به من صدمه بزنه» را تکرار کند، میتواند خودش را شجاع بداند.
از تقویت کننده ها استفاده کنید
هرگاه، کودک را در غلبه بر ترسش موفق دیدید، موفقیت او را تحسین کنید.
یک جدول شجاعت طراحی کنید. منظور از شجاعت، انجام وظیفة محول شده در تاریکی است (حتی با وجود احساس ترس). بهتر است در مراحل نخست، اتاق کاملاً تاریک نباشد، برای مثال، از کلید دیمر استفاده کنید و یا چراغ قوهای در اختیار کودک قرار دهید. برای شب اول، دو دقیقه در تاریکی کافی است؛ اما هر شب یک دقیقه به این زمان بیفزایید. این کار را تا آنجا ادامه دهید که کودک بتواند قبل از به خواب رفتن، به راحتی در رختخوابش دراز بکشد. در صورت موفقیت کودک، یک علامت مثبت در جدول بگذارید و بگویید که اگر تعداد این علامتها برای مثال، به پنج عدد برسد، هدیه ای خوب به او خواهید داد.
پاداش مخصوصی به کودک بدهید
وقتی کودک نشان داد که ترسش از تاریکی از میان رفته است، او را برای تماشای فیلم مورد علاقه اش به سینما ببرید. در صورت لزوم، اجازه دهید یکی از اسباب بازیهایش را همراه خود بیاورد و یا دست شما را بگیرد، و نکتة آخر اینکه، ذرت بو داده را فراموش نکنید!
- آخرین ویرایش .
- برگرفته از: چگونه با کودکم رفتار کنم
- صاحب اثر: دکتر گاربر
- موقعیت مطلب: فصل سیزدهم
- صفحات: صفحه 448
- لینک منبع: https://koodaklearn.ir/publication/21