
ترس کودکان از دزدان و کودک ربایان
عکسهای کودکان گمشده که در تلویزیون یا روزنامه به چشم میخورند، امروزه عامل اصلی ترس کودکان از دزدیده شدن هستند. کودکان امروزی، نه تنها از دزدانی که وارد خانه ها میشوند وحشت بسیاری دارند، بلکه از غریبه ها هم میترسند و نگران قفل نبودن درِ خانه میشوند.
این ترسها گاهی به قدری شدید هستند که جلوی فعالیتهای روزمرة کودک را نیز میگیرند. «ملیسا» دختر هشت ساله ای است که از بازی کردن در خارج از خانه میترسد. «پنی» فقط هنگامی برای بازی از خانه بیرون میرود که مادر، همراهش باشد. «میکی» میپندارد که تمام غریبه ها دزد هستند و میخواهند در خانه را بشکنند و وارد آن شوند. او هر شب خواب میبیند که یک مرد سیاهپوش با گذاشتن نردبان کنار پنجرة اتاقش قصد دارد وارد شود و او را در حال خواب بدزدد. بنابراین، از خواب میپرد و به اتاق پدر و مادرش میرود و پایین تختخواب آنها میخوابد.
آموزش قوانین احتیاطی به کودکان ضروری است؛ اما وقتی ترس و اضطراب به حدی میرسد که بر روی خواب و فعالیتهای کودک تأثیر میگذارد، باید روشی را به کار گیرید تا واقعگرایانه تر با خطرات و تهدیدها رودررو شوند. پیشنهادهای زیر، به گونه ای طراحی شده اند که در عین حفظ احتیاط در برابر خطرات، از ترس کودک میکاه
بیش از حد از کودکتان حمایت نکنید
بین احتیاط و حمایت بیش از حد، فاصلة زیادی است و ممکن است شما از پیامی که با رفتارتان به کودک میدهید به خوبی آگاه نباشید. برای مثال، اگر فرزندتان را حتی در حیاط خانه هم تنها نمیگذارید، دو پیام برایش دارید: «یکی اینکه دنیا به قدری خطرناک است که من باید همیشه مراقب باشم و دیگر آنکه، تو نمیتوانی به تنهایی بازی کنی یا کار کوچکی برای خودت انجام دهی». هیچکدام از این پیامها برای فرزندتان مفید نخواهد بود.
رویارویی کودک را با اخبار جنایی محدود کنید
برنامه های خبری تلویزیون، حوادث جنایی روزمره را به تصویر میکشند. بزرگسالان به بیشتر اینگونه خبرها عادت کرده اند؛ اما کودکانشان خیر. بکوشید هنگامی اخبار تلویزیون را مشاهده کنید که کودک، در اتاق نباشد و در حضور او دربارة حوادث جنایی بحث نکنید.
در صورت لزوم، توضیح دهید
حتی اگر شما مواجهة کودک را با اخبار جنایی کنترل کنید، او از برخی از آنها آگاه میشود. «سوزان» وقتی روزنامه را برای شما میآورد، چشمش به عناوین درشت آن میافتد و سؤالات زیادی برایش مطرح میشود. سؤالات او را با حداقل جزییات پاسخ دهید؛ اما جز حقیقت نگویید. توضیح دهید که گم شدن یک کودک، همیشه دلیل بر دزدیده شدن او نیست و دزدیدن کودکان به ندرت اتفاق میافتد.
اقدامات احتیاطی را به کودک بیاموزید
چگونگی رفتار کودک را در رویارویی با موقعیتهای خاص در نظر بگیرید و آن را اصلاح کنید. کودک را نترسانید به او بگویید که بیشتر مردم، مهربان و دوست داشتنی هستند و فقط عدة کمی از آنها ممکن است به کودکان آسیب برسانند.
از کودک بخواهید مشخصاتش را به خاطر بسپارد. این مشخصات، دربرگیرندة نام خانوادگی، نشانی منزل و شمارة تلفن است. مطمئن باشید که حفظ کردن این مشخصات، حتی برای یک کودک دو ساله نیز امکانپذیر است.
استفاده از تلفن را به کودک بیاموزید. حفظ بودن تلفن یکی از همسایه ها، یکی از بستگان نزدیک مانند خاله یا عمه و یا ادراه پلیس به کودک اطمینان بیشتری میدهد؛ اما زمانهای استفاده از تلفن را محدود کنید.
طریقة پاسخگویی به تلفن را به کودک بیاموزید. به او بگویید که هیچگاه، یک ناشناس را از تنها بودنش در خانه آگاه نکند. بسیاری از والدین ترجیح میدهند که کودک، نام خود را به یک ناشناس نگوید. بنابراین، به فرزندتان بیاموزید که اگر کسی پشت تلفن از او پرسید: «شمارة اونجا چنده؟» او در پاسخ چنین بگوید: «شما چه شمارهای رو گرفته اید؟» وقتی فرد غریبه شماره را گفت، کودک، میتواند بگوید: «ببخشید، شماره رو اشتباه گرفته اید»، و سپس گوشی را قطع کند.
به کودکتان بگویید که وقتی تنهاست هیچگاه، در خانه را به روی کسی باز نکند. او حداکثر میتواند پیغام آن شخص را به یاد بسپارد و به پدر و یا مادرش بگوید.
به کودکتان بیاموزید که اگر گم شد، چه کار باید بکند. توضیح دهید که چگونه در فروشگاهها یا مکانهای عمومی رفتار کند تا مشکلی برایش پیش نیاید (بخش 3■10 و 4■10 را ببینید) و اگر گم شد، چه کار کند. اگر به یک مکان شلوغ میروید، به او بگویید که در صورت جدا شدن از یکدیگر کجا منتظر هم بمانید. راه دیگر این است که کودک از فروشندگان (اگر این مکان یک فروشگاه بزرگ است) بخواهد تا اسم شما را پشت بلندگو بگویند. به کودکتان یادآوری کنید که هیچگاه، با یک شخص غریبه آن محل را ترک نکند و اگر کسی به زور میخواهد او را ببرد، خود را بر روی زمین بیندازد و فریاد بزند: «این مامان [یا بابای] من نیست!»
به مدرسة کودک اطلاع دهید که چه کسی پس از تعطیل شدن مدرسه دنبال کودک میآید. یک اسم رمز به کودک یاد دهید تا احیاناً اگر روزی مجبور شدید از فرد دیگری (یک همسایه یا یک دوست) خواهش کنید دنبال کودک برود، آن شخص با گفتن اسم رمز اطمینان کودک را جلب کند.
به کودک بیاموزید چگونه به افراد غریبه «نَه!» بگوید. اگر کسی انجام کاری را از او میخواهد که نباید انجام دهد، بهترین راه، گفتن نه! و ترک آن محل است. این روش را با فرزندتان تمرین کنید.
به کودکتان بیاموزید که به «حس ششم» خود توجه کند. به او بگویید که هرگاه، احساس بدی نسبت به چیزی دارد، احتیاط کند. برای مثال، اگر وارد خانه شد و در نظرش چیزی غیرطبیعی آمد، بلافاصله آنجا را ترک کند و برای کمک نزد یکی از همسایه ها برود. به او توضیح دهید که اگر غریبه ای در اتوموبیل سؤالاتی از او کرد، بهتر است نه تنها پاسخش را ندهد، بلکه از نزدیک شدن به اتوموبیل آن شخص هم خودداری کند. به او اطمینان دهید که نباید نگران باشد که او را به علت این رفتارش، بی ادب بپندارند. با بازی کردن نقش آن فرد غریبه، این اقدام احتیاطی را تمرین کنید.
به کودکتان بیاموزید که چگونه با ترسهایش مقابله کند
شما نمیخواهید فرزندتان در تمام طول زندگی اش نگران وقایعی که ممکن است رخ دهند، باشد. وقتی کودک با اقدامات احتیاطی آشنا شد، به او بیاموزید چگونه مثبتنگر باشد و با اعتماد به نفس عمل کند. این رفتار، او را خوشحالتر میکند و احساس قربانی بودن را از او دور خواهد کرد. برای نمونه، کودک میتواند با خود بگوید: «اگه کسی بخواد در رو بشکونه، سگمون پارس میکنه.» و یا، «من تو خونه نگران نیستم، چون هر وقت بخوام مامان و بابام رو صدا میکنم».
کاستن از ترس با روشهای امنیتی
راههای زیر، برای جلب اطمینان کودکی که در داخل خانه هم از دزدان و جنایتکاران میترسد، به کار میروند (بخش 4■14 را در مورد ترس از تاریکی مطالعه کنید).
از قفلهای بزرگ برای در، سیستم دزدگیر و حفاظهای پنجره استفاده کنید.
گذاشتن کلیدی در اتاق کودک که بتواند شب هنگام، پدر و مادرش را با صدای زنگ از خواب بیدار کند، بسیار مفید است. در صورت امکان، از دستگاه آیفون استفاده کنید تا حتی بتواند از داخل اتاقش هم با شما صحبت کند.
روشهای کسب آرامش را به او بیاموزید
در بیشتر اوقات، ترس کودک از دزدها غیرمنطقی است؛ اما نگرانی آنها کاملاً واقعی است. با استفاده از روشهای کسب آرامش (که در فصل 2 شرح داده شده اند) نگرانی و اضطراب آنها را کاهش دهید.
لینک روشهای کسب آرامش : (www.koodaklearn.ir/kxr )
- آخرین ویرایش .
- برگرفته از: چگونه با کودکم رفتار کنم
- صاحب اثر: دکتر گاربر
- موقعیت مطلب: فصل سیزدهم
- صفحات: صفحه 465
- لینک منبع: https://koodaklearn.ir/publication/21